Cyriel Ruers en Saskia Stolk schreven voor het Tijdschrift voor Consumentenrecht en handelspraktijken (editie 2025-2) een noot bij de uitspraak van de Reclame Code Commissie (“RCC”) in Fossielvrij / TUI.
Fossielvrij had de RCC verzocht te oordelen dat een reclame van reisorganisatie TUI over vakantie in Turkije – en daarmee een vliegreis impliceerde – in strijd was met de Nederlandse Reclame Code en de Richtlijn betreffende audiovisuele mediadiensten (“AVMD-richtlijn”). Dit, omdat de reclame zou aansporen tot gedrag dat schadelijk is voor de gezondheid en/of in hoge mate schadelijk is voor het milieu. Als de RCC hierin was meegegaan, had dit grote gevolgen voor de reisbranche kunnen hebben. Zo ver is het niet gekomen.
In de noot analyseren Cyriel en Saskia (het gebrek aan) de invulling van open normen door de RCC. De RCC laat in de TUI-zaak in feite na om de reclame te toetsen aan de betreffende open normen van de AVMD-richtlijn. Dit roept de vraag op of het de geëigende weg zou zijn een prejudiciële vraag aan het Hof van Justitie van de Europese Unie te stellen. Als de RCC dat niet kan, dan wordt in de noot gesuggereerd dat de kwesties voortaan moeten worden overgelaten aan de rechter. Maar wellicht is het vanwege de potentieel verstrekkende impact van een verbod op vliegreclame ook juist wenselijk dat dit aan een rechterlijke instantie wordt voorgelegd.
Zie hier voor een link naar het artikel.
Volg Maverick Advocaten op LinkedIn
